Ik heb niks tegen informatieborden. Integendeel: er zijn er die ik zelf heb geschreven. Maar ze moeten wel hun plaats kennen. Soms zie ik door de borden het bos niet meer. Dat kan de bedoeling toch niet zijn van de beheerders der nationale natuur, die overigens gestaag lijkt te groeien getuige het bord langs de snelweg dat ik regelmatig passeer met de knusse tekst Inrichting Deelplan 4 natuurelement C. Doorgaan met het lezen van “Weg met borden”
`Met het Scheepvaartmuseum´
Zo’n anderhalf jaar geleden ging hier de telefoon. ‘Met het Scheepvaartmuseum’. Of ik interesse had om een proefopdracht te doen, in competitie met vijf andere schrijvers. Nou, dat had ik wel. Al was het maar omdat museumteksten voor mij een beetje de krenten in de pap zijn.
Waar hem dat in zit? Nog meer dan voor andere media moet je veel zeggen in weinig woorden. Nog meer dan in een webtekst moet je de lezer bij de vodden pakken zodra zijn blik op de eerste woorden valt en die blik proberen vast te houden terwijl hij alweer verder wandelt. En veel meer dan bij andere media moet je beelden en objecten zelf hun verhaal laten vertellen en alleen uitleggen waar uitleg nodig is. Doorgaan met het lezen van “`Met het Scheepvaartmuseum´”