Echt waar: Willem van Oranje werd in onze huiskamer vermoord. Door ene Alfred Gerard. Het gebeurde in de kerstvakantie, één dag na een uitzending van Welkom in de Gouden Eeuw. Plaats van delict: het Playmobilkasteel dat de trouwe lezer nog kent uit Verlanglijstjes. Gelukkig werd Willem opgevolgd door Willem de Tweede, Willem de Derde, Willem de Vierde en, toen de poppetjes even op waren, Neushoorn de Vijfde en T-Rex de Zesde.
Welkom in de Gouden Eeuw is een soort Klokhuis meets Koefnoen in de geschiedenisles. Dat levert teksten op als “Eigenlijk is hij al bijna 400 jaar dood, maar speciaal voor ons maakt hij een uitzondering. Geef hem een warm applaus… hier is Johan van Oldebarneveldt!”
Iedere week is er een andere gast die door Dorine Goudsmit liefderijk aan de tand gevoeld wordt en samen met haar de nodige filmpjes (“Daar hebben we beelden van”) bekijkt. Grappige filmpjes, maar wel vol informatie. En net als je als ouder twijfelt of je nu heel stoer tegen je kind moet zeggen “Da’s echt waar hoor”, komt er een vrolijk bordje in beeld met de tekst “Echt waar!”.
Maar is het dan wel educatief genoeg? is de eeuwige vraag die je je dan in mijn vak hoort te stellen bij dit soort edutainment. Voor veel mensen zal het misschien te veel lol en te weinig informatie zijn. Anders dan bij bijvoorbeeld het Klokhuis zijn de edu en tainment hier volledig gemengd. Dat maakt het juist zo moedig. Maar het tainment zorgt er nog steeds voor dat de edu er moeiteloos in gaat. Hoe komt een jongetje van zes er anders bij om van de week bij het luchtalarm te roepen “Vallen de Spanjaarden nu alweer aan?”
Hoe dan ook: hier in huis hebben we nog geen aflevering gemist. En dat gaan we ook niet doen ook. Was voor mij “De Gouden Eeuw” lange tijd een stoffige term waarvan ik hooguit wist dat ie vaagjes met geschiedenis te maken had, voor onze kinderen is het nu al een populair begrip, waarvan het me niet zou verbazen als het in hun hersentjes ergens opgeslagen ligt tussen McDonalds en De Dierentuin. Waar canons, vensters en het nationaal historisch museum niet in slaagden, lukt dit programma in één klap. Het lijkt me dan ook niet anders dan logisch dat we volgend jaar kunnen genieten van Welkom in de Middeleeuwen of Welkom in de Tweede Wereldoorlog.
[Eerder verschenen op Anababa, om precies te zijn op 11 januari 2013]